NC DTIDLU [ JinMin ] ตอนที่7

"อื้อ!!!!!''   ปากเล็กถูกบดเบียดด้วยปากหนาของคิมซอกจินอย่างแรง  จนร่างเล็กน้ำตาไหลออกมา
 จีมินพยายามขัดขืนด้วยการดิ้นไปมา   แต่ด้วยความที่ขนาดตัวที่ต่างกันและเรี่ยวแรงที่ค่อยๆหายไปจากความเหน็ดเหนื่อยในทั้งวัน  ทำให้จีมินไม่สามารถต้านแรงของร่างสูงได้


"อ้าปาก!"   ซอกจินถอนจูบออกมาและออกคำสั่งให้ร่างเล็กอ้าปาก   จีมินส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตาพร้อมกับยกมือทั้งข้างที่ถูกมัดขึ้นมาปิดปากเข้าไว้ด้วยกันอย่างสนิท   เมื่อร่างสูงเห็นเช่นนั้นจึงโกรธและกระชากชุดนักศึกษาของจีมินออกจนเผยให้เห็นผิวเนียนขาวอมชมพู    ร่างเล็กของจีมินตกใจจนเผลอปล่อยมือทั้งสองข้างออกจากปาก   ทำให้ร่างสูงมีโอกาสบดเบียดริมฝีปากของตนเข้ากับริมฝีปากของร่างเล็ก


ลิ้นหนาพยายามจะเข้าไปในโพรงปากของจีมิน  แต่ด้วยความที่ร่างเล็กเม้มริมฝีปากแน่น  จึงทำให้ไม่สามารถเข้าไปได้  ซอกจินผละริมฝีปากออกมาจากร่างเล็กอีกครั้ง  พร้อมกับบีบเข้าที่แก้มทั้งสองข้างจนทำให้ปากที่ตอนแรกเม้มปิดไว้ด้วยกันนั้นอ้าออก  ร่างสูงบดเบียดริมฝีปากลงอีกครั้งพร้อมกับส่งลิ้นเข้าไปในโพรงปากของร่างเล็ก  ลิ้นหนาเกี่ยวกวัดกับลิ้นเล็กไปมา  จนจีมินรู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังขาดอากาศหายใจ  จึงทุบไปที่หน้าอกแกร่งของร่างสูง  ซอกจินผละออกมาอีกครั้งทำให้ใบหน้าของตนอยู่ห่างจากจีมินเพียงไม่กี่เซน   ร่างเล็กร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายทั้งเนื้อตัวสั่นไปหมดด้วยความกลัว  ได้แต่ภาวนาในใจว่าขออย่าให้ร่างสูงตรงหน้าทำอะไรตน


"กลัวหรอ?"


"ฮึก!!..ฮือออๆๆๆ  ผ..ผม ขอร้อง ฮือออ  ปล่อยผมเถอะนะ ฮือออออ"    จีมินเอ่ยขอร้องคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายทั้งน้ำตา  ตอนนี้ร่างเล็กของจีมินสั่นไปหมดเพราะกลัวคนตรงหน้า


"นายจะกลัวทำไมหละ?  ในเมื่อนายก็ผ่านมาเยอะนิ"


"ฮือออออ ฮึก! ไม่...ผมไม่เคย ฮืออออ"    จีมินส่ายหน้าไปมา


"โกหก!!!  ทำไมห๊ะ?ทีกับฉันทำเป็นร้องไห้  ทีกับคนอื่นยอมอ้าขาให้มันเอาง่ายๆ!!"


"ฮืออออออออๆๆๆ"


"ไม่ต้องกลัวหรอก  เพราะฉันมันเด็ดกว่าผู้ชายคนอื่นๆที่นายเคยนอนด้วยแน่!!"


"อื้ออออ!!!"   ร่างเล็กถูกร่างสูงกระแทกริมฝีปากเข้ามาอีกครั้งอย่างแรง   ก่อนที่ลิ้นหนาของร่างสูงจะเข้ามาในโพรงปาก  เกี่ยวกวัดลิ้นไปทั่วโพรงปาก  จีมินยังคงดิ้นขัดขืนไปมาแต่ก็ไม่สะทกสะท้านถึงร่างสูงเลย   ซอกจินผละออกมาจากริมฝีปากเล็ก   และเคลื่อนย้ายริมฝีปากมาที่ซอกคอขาวพร้อมกับดูดเม้นจนเกิดเป็นรอยแต้มแดงๆ


"ฮึก  ฮะ...อย่า  อือออ"   ซอกจินยังคงขบเม้มอยู่ที่ซอกคอของจีมิน  จนเกิดเป็นรอยจุดแดงๆหลายจุด  ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนริมฝีปากมาที่อกบางๆและดูดเม้มจนเกิดเป็นรอยแดง


"ฮะ......อ่าห์!!"    ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อลิ้นร้อนของร่างสูงกำลังตวัดไปมากับยอดอกสีชมพู   โดยทีมือข้างสูงลูบวนไปมาอยู่ที่ช่วงท้องน้อย   และมืออีกข้างก็กำลังบีบเค้นที่เอวบางๆอยู่


"อะ....อ่าห์หห....ฮึก...ฮะ  ย....หยุด ฮือออ"    จีมินขอร้องให้ซอกจินหยุดการกระทำลง   แต่ดูเหมือนคำขอร้องของร่่างเล็กนั้นดูไร้ค่า   เพราะร่างสูงไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย


ร่างเล็กต้องสะดุ้งและเบิกตากว้างเมื่อร่างสูงผละออกมา   มือหนาปลดเข็มขัดและดึงกางเกงขายาวของร่างเล็กออกมาพร้อมกับซับในตัวจิ๊ว   จนทำให้ตอนนี้ร่างเล็กไร้อาภารณ์ปกปิด   ซอกจินมองภาพตรงหน้าอย่างต้องการ  เพราะตอนนี้ร่างสูงเริ่มมีอารมณ์แล้ว  ซอกจินยืดตัวขึ้นปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองจนหมด  ทำให้ตอนนี้ร่างสูงเปลือยเปล่าเหมือนกับร่างเล็ก   แก่นกายที่ชูตั้งขึ้นของร่างสูงทำให้ร่างเล็กเบือนหน้าหนีไปอีกทาง   จีมินที่รู้ชะตากรรมของตนเองจึงทำได้เพียงร้องไห้ออกมา  เพราะต่อให้ขัดขืนหรือขอร้องมากแค่ไหน  คนตรงหน้าก็ไม่คิดจะปล่อยเขา


"อื้ออ...ฮึก!...ฮือออ...หยุด...อ๊ะ.....อ๊ะ"    ซอกจินที่โน้มตัวลงครอบครองแก่นกายเล็กด้วยปาก  แลบเลียไปตามความยาวของแก่นกาย  พรางขบเม้มตามซอกขาสลับกันไปจนเกิดรอยแดงเต็มไปหมด  และเปลี่ยนมาใช้มือครอบครองแก่นกายเล็กที่ตั้งชันขึ้นเพราะแรงอารมณ์ของร่างเล็กแทน


"อยากให้หยุดจริงๆหรอ"   ร่างสูงเอ่ยถามโดยที่มือก็รูดแก่นกายของร่างเล็กขึ้นลงอย่างช้าๆ


"อือ..อื้ออ ผ..ผม อ่ะ  ขอร้อง ฮึก! "


"แน่ใจหรอ หื้ม?  ถ้าอยากก็แค่ขอร้องให้ฉันทำ  มันไม่ยากหรอกนะ"


"ฮึก...ฮะ  ไม่...เอา  อื้อ"     ร่างเล็กยังคงปฏิเสธร่างสูง  ซึ่งมันทำให้คนร่างสูงรู้สึกไม่พอใจ   จึงเพิ่มแรงบีบที่แก่นกายของร่างเล็กพร้อมกับรูดมันขึ้นลงอย่างเร็วกว่าเดิม


จีมินที่ถูกร่างสูงของคนเป็นพี่ชายปรนเปรอให้ในสิ่งที่ไม่ต้องการ   ร่างเล็กร้องไห้ออกมาโดยไม่หยุด  ทั้งเนื้อตัวที่สั่นนั้นมีรอยคิสมาร์กอยู่ทั่วร่างเต็มไปหมด   ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยเจอมาก่อนและไม่เคยอยากรับรู้ถึงมัน  กำลังทำให้ร่างเล็กต่อต้านทุกวิถีทางทั้งความรู้สึก  และคนตรงหน้า   ร่างเล็กพยายามที่จะไม่รู้สึกและไม่เคลิบเคลิ้มไปกับสิ่งนั้น   แต่ยิ่งต่อต้านก็เหมือนทรมานร่างกายตัวเอง   ร่างเล็กถูกร่างสูงครอบครองแก่นกายของตนอยู่   ความรู้สึกที่เหมือนจะได้ปลดปล่อยทำให้ร่างเล็กนั้นครางเสียงหวานออกมามากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว


ซอกจินที่เห็นร่างเล็กกำลังจะปลดปล่อยก็นึกสนุก   ใช้นิ้วโป้งขึ้นไปปิดส่วนหัวของแก่นกาย   ทำให้ร่างเล็กบิดตัวไปมาอย่างทรมานเพราะไม่ได้ปลดปล่อย   พรางช้อนสายตาขึ้นไปมองร่างสูงที่กำลังแสยะยิ้มและมองตนอยู่


"ไง....คิดว่าทนไหวหรอ"    ซอกจินก้มลงมากระซิบที่ใบหูของร่างเล็ก  และค่อยๆปล่อยลมหายใจร้อนที่ข้างหู


"ฮ่าา....อาาห์"


"นายทนมันไม่ไหวหรอก"     ซอกจินยังคงคลอเคลียและกดจูบอยู่ที่ซอกคอและใบหูของร่างเล็ก


"ฮึก!...อ๊าาาา  ฮือออ"


"ขอร้องฉัน  เด็กน้อย"


"ฮึก..ฮืออออ...ม..ไม่...อื้อออ"


"ถ้าอย่างงั้น  ฉันคงต้องฝืนใจนายแล้วสินะ"


"อื้อออ...ฮึก!  ไม่เอา....อ๊ะ....นะ   ไม่เอา"


"นายทำให้ฉันหมดความอดทน"    เมื่อกล่าวจบร่างสูงจึงผละออกจากซอกคอของร่างเล็ก   แทรกตัวเข้าไปที่หว่างขาและรวบเอวบางให้เข้ามาใกล้ๆตัวโดยที่มืออีกข้างยังคงจับอยู่ที่แก่นกายของร่างเล็ก   ซอกจินรูดแก่นกายของตัวสองสามที  ก่อนจะจ่อเข้าที่ช่องทางรักของคนใต้ร่างและค่อยๆดันเข้าไปจนเกือบสุด


"อ่าาาาห์!!!! "     จีมินรับรู้ได้จึงความเจ็บแสบจากช่องทางหลังที่ถูกรุกราน   ก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บ   ร่างเล็กพยายามกระเถิบตัวถอยหลังออกจากร่างสูง  แต่ก็ถูกมือหนาจับเข้าที่เอวและดึงให้กลับมาที่จุดเดิม


"อาาา....อย่าเกร็ง"    ร่างสูงพยายามสอดใส่แก่นกายส่วนที่ยังค้างอยู่ข้างนอก   แต่เพราะร่างเล็กเกร็งจึงทำให้ยากต่อการสอดใส่   ร่างสูงเบี่ยงเบนความสนใจของร่างเล็กด้วยการก้มลงจูบเพื่อให้คนใต้ร่างผ่อนคลาย   แล้วจึงค่อยๆดันส่วนที่เหลือเข้าไปจนหมด


"อ่าาาห์!!  เจ็บ! ฮืออออ...อื้ออ!"    จีมินร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บแสบที่ช่วงล่าง   ช่องทางรักที่ไม่เคยถูกใครรุกล่ำ  บัดนี้ค่อยๆมีเลือดไหลออกมา  เปรอะเปื้อนตามที่นอนสีขาวสะอาด    ร่างเล็กยังคงขอร้องให้ร่างสูงหยุดโดยที่รู้ว่ามันสายไปแล้ว


ร่างสูงค่อยๆขยับช่วงล่างเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ  และค่อยๆแรงขึ้นกว่าเดิม   จนคนใต้ร่างเคลื่อนที่ไปตามแรงขยับของร่างสูง   ซอกจินโน้มตัวลงมาดูดดึงที่เม็ดยอดอกของร่างเล็ก  ค่อยๆแลบเลียไปตามแรงอารมณ์ของตน


"อ๊ะ....อ๊ะ  ฮึก! เจ็บ  อ่าาา ฮืออ เอาออก...ไป"     ร่างเล็กพยายามใช้มือที่ถูกมัดดันอกแกร่งเปลือยให้ออกไป   แต่ก็ไม่เป็นผล   เมื่อร่างสูงค่อยเบียดลงมามากว่าเดิม


"อ่าา.....ซี๊ดดด  แน่นชิบ!"    ร่างสูงครางออกมา  ความคับแน่นที่ช่องทางรักกำลังบีบที่ส่วนกลางลำตัวของเขา  ร่างสูงยังคงขยับส่วนล่างอย่างไม่หยุด  เหงื่อกาฬค่อยๆเพิ่มมากขึ้น  ซึ่งมีผลมาจากการร่วมรัก
ร่างสูงปล่อยมือออกจากแก่นกายของร่างเล็ก   ทำให้ร่างเล็กปลดปล่อยน้ำรักที่ค้างคาเอาไว้เปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องแกร่ง   ก่อนจะพลิกตัวคนใต้ร่างให้นอนคว่ำลงกับพื้นเตียงโดยที่ส่วนกลางลำตัวยังคงเชื่อมต่ออยู่กับช่องทางรักของร่างเล็ก  มือหนายกสะโพกของคนร่างเล็กขึ้น  และขยับแก่นกายเหมือนเดิม  ร่างสูงกดจูบไปทั่วแผ่นหลังของร่างเล็ก  พรางมือก็บีบเค้นอยู่ที่สะโพกบาง


จีมินซบหน้าหลงกับหมอนปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา  ร่างกายรู้สึกเจ็บปวดไปหมด


"อ่าาห์...อ๊ะ.....อ๊ะ....เจ็บ..ฮืออออ"


"อ่าาา....ใกล้แล้ว...อีกนิด"


ร่างสูงกระแทกลงไปเร็วมากขึ้น  ก่อนจะค่อยๆดึงแก่นกายออกจากช่องทางรักจนเกือบสุดและกระแทกเข้าไปใหม่อย่างแรงสองสามที


"อ่าาาาห์!! / อ่า...อ่าาห์"      ซอกจินปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักจนเอ่อล้นออกมา   จีมินเองก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้งจนหน้าท้องแกร่งของร่างสูงเต็มไปด้วยน้ำรักสีขาวขุ่นของร่างเล็ก


ซอกจินถอดถอนแก่นกายออกมาจากช่องทางรักโดยที่ไม่สังเกตเลยว่ามีเลือดไหลออกมาผสมกับน้ำรักของตน   ก่อนจะพบว่าร่างเล็กได้สลบไปแล้วเพราะความเหนื่อยล้าจากกิจกรรมที่เพิ่งเสร็จไปเมื่อสักครู่นี้




https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1550018&chapter=8