"ปล่อยนะไอบ้า!!! อย่าทำแบบนี้นะ! ฮึก!" จองกุกดิ้นจนสุดแรงในอ้อมแขนของแทฮยองโดยที่ไม่กลัวเลยว่าตัวเองจะตก เพราะสิ่งที่จองกุกกลัวที่สุดในตอนนี้ก็คือคิมแทฮยอง
ตุบ!!
รู้ตัวอีกทีก็ตอนถูกโยนลงบนเตียงที่ใช้นอนในทุกๆวัน จองกุกรีบคลานถอยหลังหวังจะหนีแต่มือของแทฮยองไวพอที่จะคว้าข้อเท้าของร่างบางและลากให้นอนลงกับเตียง ร่างสูงขึ้นคร่อมใช้เข่ากดทับไปที่ขาของคนใต้ร่างเพื่อกันไม่ให้หนีไปไหน ก่อนจะถอดเสื้อเชิ้ตที่ใส่อยู่ออกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่เป็นสัดส่วน จองกุกมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาสั่นกลัว น้ำตาพากันไหลออกมาอย่างน่าสงสารแต่มันกลับทำให้คิมแทฮยองที่เห็นรู้สึกโกรธ
"ร้องไห้ทำไมจองกุก! พี่ถามว่าร้องไห้ทำไม!!"
"ฮึกฮืออออ ปล่อยฮืออออ" ไม่ใช่ประโยคคำสั่งแต่เป็นประโยคขอร้องที่มาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่อาย แทฮยองมองคนใต้ร่างด้วยแววตาเจ็บปวด
รังเกียจพี่มากขนาดนี้เลยหรอจองกุก.....
"!!!!" ร่างบางสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อกางเกงขาสั้นของตัวเองถูกถอดออกจากร่างกายพร้อมกับชั้นใน จองกุกรีบดึงชายเสื้อยืดที่สวมใส่มาปิดที่ส่วนกลางลำตัวของตัวเอง แทฮยองที่เห็นแบบนั้นก็กระชากมือทั้งสองข้างของคนใต้ร่างขึ้นกดไว้เหนือหัวกับเตียงด้วยมือเดียว มืออีกข้างเลิกเสื้อยืดของจองกุกขึ้นถึงคอ ร่างกายขาวนวลปรากฏสู่สายตาของแทฮยอง ร่างสูงก้มลงไปใช้ลิ้นโลมเลียเม็ดทับทิมสีชมพูเต่งตึง กวาดลิ้นเลียไปรอบๆเป็นวงกลม และทำแบบนี้กับอีกข้าง
จองกุกส่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่านออกมาเป็นระยะๆเพราะทนกลั้นไว้ไม่ไหว ก่อนจะถูกริมฝีปากของอีกคนกดทับลงมาที่ปากของตัวเอง จองกุกเม้มปากแน่นแต่ก็ต้องอ้าปากร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อแทฮยองบดขยี้เม็ดทับทิมด้วยนิ้วจนเจ็บ
"อื้อออออ!" ลิ้นเล็กถูกลิ้นหนาร้อนรุกราน แทฮยองย้ายฝ่ามือจากเม็ดทับทิมขึ้นมาจับที่ใบหน้าของคนใต้ร่างเมื่อจองกุกพยายามหลีกหนีริมฝีปากของเขาโดยการหันหน้าหนี
"โอ๊ยยยยย!!!!!!" แทฮยองร้องออกมาอย่างเจ็บแสบเมื่อถูกฟันคมของจองกุกกัดเข้าที่ลิ้นอย่างแรง จนลิ้มรสได้ถึงเลือดในปาก ดวงตาฉายแวววาวโรจน์ ฟันคมขบกัดเข้าหากันจนดังกรอด ท่าทีของแทฮยองทำให้จองกุกตัวสั่นราวกับลูกกระต่ายที่กำลังจะถูกเสือขยำ
พรึบ!
"อ่าาา" อาภรณ์ชิ้นสุดท้ายถูกถอดออก ร่างเปลือยเปล่าของจองกุกถูกพลิกให้นอนคว่ำ ก่อนที่สะโพกจะถูกมือหนายกขึ้นให้อยู่ในท่าสี่ขา แทฮยองปลดกางเกงพร้อมกับชั้นในออกจากตัว ทำให้ตอนนี้ทั้งคู่ไม่มีอาภรณ์ปกปิดร่างกายแม้แต่ชิ้นเดียว
สวบ!!
"อ๊าาาาาา!!! เจ็บฮืออออเจ็บ" แท่งเนื้อร้อนถูกสอดเข้ามาในช่องทางรักอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว จองกุกกรีดร้องออกมาราวกับร่างกายกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ใบหน้าทรุดลงกับหมอนปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างทรมาน
"ฮึกฮือออเจ็บ...อ๊าาาฮ่ะ อื้ออ!ฮึก!"
แทฮยองเริ่มขยับสะโพกเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ เขาไม่ได้สนใจอีกคนที่กำลังร้องไห้อย่างเจ็บปวด เขาโกรธ โกรธที่จองกุกทำเหมือนรังเกียจเขาไหนจะกัดลิ้นเขาจนได้เลือดอีก
"ฮ่ะ..ฮ่ะ..อ๊าาาาอ่ะๆๆ" แทฮยองโน้มตัวลงชิดกับแผ่นหลังของจองกุก ริมฝีปากกดจูบทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้ทั่วแผ่นหลังขาวเนียน ก่อนจะเคลื่อนริมฝีปากขึ้นมาขบกัดที่ซอกคอขาวที่ยังมีรอยเก่าที่เขาเคยทำเอาไว้ ลิ้นร้อนโลมเลียรอยรักที่เริ่มจางลง ฟันคมขับกัดที่รอยเดิมจนมันช้ำ มือหนาบีบเค้นที่ก้นนุ่มและสะโพกของร่างบางจนเกิดรอยมือ
พับ! พับ! พับ!
การกระทบกันระหว่างบั้นท้ายของจองกุกกับหน้าขาของอีกคนจนเกิดเสียงน่าอาย เหงื่อกาฬซึมออกมาตามร่างกายถึงแม้จะเปิดเครื่องปรับอากาศไว้เย็นแค่ไหนก็ไม่อาจช่วยให้ความร้อนในกายของคนทั้งคู่ลดลงแม้แต่นิดเดียว
"อ่าาาาฮ่าาา ฮึก! เจ็บฮึก!แท..ฮ.ยอง อ๊าาา" เมื่อได้ยินชื่อของตัวเองออกมาจากปากของจองกุก มือหนาก็จัดกานพลิกเปลี่ยนท่าให้อีกคนนอนหงายอยู่ใต้ร่างของตัวเองทันที
"จอง..อึก.กุก" ภาพที่เขาเห็นคือใบหน้าของจองกุกนั้นเต็มไปด้วยคราบน้ำตาที่เหือดแห้ง ใบหน้าน่ารักในสายตาของแทฮยองกำลังส่ายหน้าไปมาพร้อมกับน้ำตา คนตัวสูงโน้มใบหน้าลงมาใช้ลิ้นเลียคราบน้ำตาของอีกคนพรางกดจูบลงไปที่เปลือกตา
กายบางสั่นไหวไปตามแรงขยับของแทฮยอง ก่อนที่จุดสูงสุดจะมาถึง จองกุกปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเปอะเปรื้อนหน้าท้องของแทฮยอง เช่นเดียวกับแทฮยองที่ปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองเข้าสู่ช่องทางรักสีหวาน จนมีบางส่วนที่ไหลออกมาเลอะผ้าปูที่นอน
แทฮยองถอนกายออกมา ดวงตาคมมองไปที่ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง พรันฝ่ามือจะเอื้อมไปเช็ดน้ำตาให้ จองกุกก็พลิกร่างของตัวเองหนีไปทางนอกหน้าต่างทันที ทำให้ฝ่ามือชะงักค้างอยู่กับอากาศ
กลับไปอ่านต่อ https://my.dek-d.com/raya123/writer/viewlongc.php?id=1682239&chapter=6
วันอังคารที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2560
วันเสาร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2560
NC EX - BF [ VKook ] ตอนที่3
"เป็นเด็กดีนะ...จองกุก" สิ้นคำพูด มือสากก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของร่างบางออก และโยนมันทิ้งอย่างไร้ค่า ก่อนจะขึ้นคร่อมและกดจูบลงไปที่ปากบางอย่างแผ่วเบา ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามายังโพรงปากของร่างบาง ลิ้นร้อนหนาเกี่ยวกวัดกับลิ้นเล็ก รสชาติของแอลกอฮอล์ในโพรงปากของจองกุก ช่วยเพิ่มให้จูบนั้นดูร้อนแรงยิ่งขึ้น แทฮยองถอนริมฝีปากออกมาเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างต้องการอากาศ
คิ้วหนากระตุกขึ้น ก่อนจะยกยิ้มมุมปากขึ้นเมื่อนึกอะไรบางอย่างที่เขาตั้งใจจะทำ ร่างสูงผละออกจากร่างบางก่อนจะเดินไปหยิบกล้องวีดีโอขนาดเล็กที่สามารถ'แอบถ่าย'ได้อย่างสบายๆ เขาตั้งกล้องวีดีโอไว้ณ.จุดที่เหมาะสม แล้วจึงเดินกลับมาหาคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง มือหนาถอดเสื้อสูทออก และไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเอง จนเผยให้เห็นหมัดกล้ามที่ได้มาจากการออกกำลังกายมาอย่างดี
"จองกุก....."
"......"
"หึ!" เมื่อเห็นว่าอีกคนดูไม่มีท่าทีว่าจะตื่น แทฮยองยกยิ้มร้ายที่จองกุกไม่ได้เห็นมัน ไม่รอช้าให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ มือหนาถอดกางเกงและชั้นในของร่างบางออก ก่อนจะกลับมาถอดของตัวเองออกจนหมด
ทั้งคู่อยู่ในร่างที่เปลือเปล่า ร่างสูงขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง พร้อมกับก้มลงไปซุกไซร้และทำรอยที่ซอกคอขาวของคนใต้ร่าง มือทั้งสองข้างก็ไม่หยุดนิ่ง เม็ดทับทิมสีชมพูเต็งตึงถูกบดขยี้โดยนิ้วเรียวซุกซน
"อ่ะ อ๊าาาา" จองกุกครางออกมาอย่างเสียวซ่าน คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อรู้สึกได้ถึงความผิดปกติที่กำลังเกิดขึ้นกับร่างกายของตัวเอง
"อ๊าา...ฮะ อึก...อื้ออ" แก่นกายกลางลำตัวถูกครอบครองด้วยมือหนาของร่างสูง แทฮยองรูดขึ้นลงพรางมองใบหน้าที่หายใจเข้าออกอย่างเหนื่อยอ่อน ริมฝีปากกระตุกยิ้มขึ้นก่อนจะเพิ่มจังหวะการรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว จนคนใต้ร่างต้องอ้าปากร้องเสียงครางและปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปื้อนเต็มมือหนาของร่างสูง
"อ๊าาา..อ๋ะๆๆ......อื้อออ" ดวงตากลมโตค่อยๆลืมขึ้นพร้อมกับปรับโฟกัสภาพตรงหน้าให้ชัดขึ้น กายบางสะดุ้งเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมสอดแทรกเข้าในร่างกาย
"ฮ..ฮึก เจ็บ อื้ออออ"
"อย่าเกร็งสิคนดี" ร่างสูงค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของร่างบางสองนิ้ว ก่อนจะไล่จูบไปทั่วใบหน้าเมื่ออีกคนสะดุ้งเพราะความเจ็บจนตัวเกร็ง บังคับให้นิ้วทั้งสองเคลื่อนที่เข้าออกอย่างช้าๆเพื่อให้อีกคนได้ปรับตัว
"น...นาย!!!"จองกุกที่เมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วหรี่ตาลงเพื่อให้ภาพตรงหน้าชัดขึ้น ก็พบกลับแทฮยองที่กำลังเล่นกับร่างกายของตัวเองอยู่ มือทั้งสองข้างยกขึ้นไปดันหน้าอกเปลือยของร่างสูงให้ถอยออก แต่เพราะแรงตัณหาที่ก่อตัวขึ้นบวกกับฤิทธิ์ของน้ำเมา ทำให้อะไรๆก็ดูจะเข้าทางคิมแทฮยองเสียไปหมด ร่างกายของจองกุกเริ่มตอบสนองต่อสัมผัสของแทฮยอง แต่จิตใจกลับต่อต้าน เขาทำได้เพียงแค่นอนอ้าปากส่งเสียงครางต่อสัมผัสและความรู้สึกเสียงซ่านที่ถูกมอบให้อย่างห้ามไม่ได้
"อื้อออ ฮึก..อ่ะ...ย..หยุด"
"ตอบสนองดีขนาดนี้ แน่ใจหรอว่าอยากให้หยุดจริงๆ"
"อ๊ะ! อื้อออออ" นิ้วที่สามถูกส่งเข้ามาอีกนิ้ว แทฮยองนิ้วของมืออีกข้างเข้าเล่นในโพรงปากของจองกุก พรางเหลือบมองไปยังกล้องอัดวีดีโอขนาดจิ๋วที่ซ่อนอยู่ข้างแจกันดอกไม้ ก่อนจะเบี่ยงเบนความสนใจมาที่คนใต้ร่างอีกครั้ง ยามที่อีกคนใช้ลิ้นโลมเลียนิ้วมือของเขานั้นมันช่างดูยั่วยวนเสียจริง
ความคับแน่นที่อวัยวะช่วงกลางลำตัว ทำให้ผู้เป็นเจ้าของร่างกายอยากจะปลดปล่อยเดี๋ยวนี้ แทฮยองดึงนิ้วทั้งสามของตัวเองออกมาจนอีกคนสะดุ้งเพราะความวูบโหวง ก่อนจะจ่อแก่นกายที่ขยายตัวขึ้นตรงช่องทางรักของร่างบาง แล้วจึงค่อยๆสอดแทรกแก่นกายเข้าไปอย่างเชื่องช้าเพื่อไม่ให้คนใต้ร่างเจ็บเกินไป
"อ๊าาาาา!!! ฮึก!...อ๊ะเจ็บ" จองกุกกรีดร้องออกมาเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมที่ใหญ่กว่านิ้วเข้ามาอยู่ในร่างกาย ไม่ใช่ว่าไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่เพราะไม่ได้มีอะไรกับใครมานานนับหลายปีตั้งแต่ตัดขาดกับผู้ชายที่ชื่อคิมแทฮยอง พอต้องมาร่วมรักอีกครั้งจึงทำให้รู้สึกเจ็บเหมือนครั้งแรก
"อ่าาาจองกุก คนดีของพี่" แทฮยองขยับกายเข้าออกตามจังหวะ พร้อมกับโน้มตัวลงไปสร้างรอยรักที่หน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงของร่างบาง
"อ่ะๆๆๆ อึกฮึก!......อ๊าาา" เสียงครางดังแข่งกับเสียงเตียง จองกุกครางตามจังหวะการเข้าออกที่ร่างสูงเป็นคนควบคุม แทฮยองเริ่มขยับแก่นกายเข้าออกให้ถี่มากยิ่งขึ้น ซึ่งส่งผลให้ร่างบางสะดุ้งจนตัวโยนและหอบหายใจหนักกว่าเดิม
"อึกฮือออ อ่ะ..เจ็บ อื้ออออ!" จองกุกปลดปล่อยความอัดอั้นออกมาจนเปรอะเปื้อนหน้าท้องแกร่งของร่างสูง แทฮยองที่เห็นอีกคนปลดปล่อยออกมาแล้ว ก็รีบกระแทกแก่นกายของตัวเองเข้าออกกับช่องทางรักของร่างบางอย่างรวดเร็วก่อนจะปล่อยความต้องการเข้าสู่ช่องทางรักจนล้นออกมาเปื้อนตามเตียง
ทั้งสองคนหอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อย จองกุกหลับตาลงและเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง เหลือเพียงแค่แทฮยองที่มองคนใต้ร่างอย่างหลงใหล มือหนาเอื้อมลงไปเช็ดเหงื่อที่ไหลลงตามกอบหน้าของร่างบาง แล้วก้มตัวลงไปจุมพิตที่หน้าผากอย่างรักใคร่
ตาคมหันไปมองกล้องอัดวีดีโออีกครั้ง ใบหน้าคมคายแสยะยิ้มมุมปากให้กล้องก่อนจะหันมามองร่างเปลือยเปล่าของร่างบางที่เต็มไปด้วยร่องรอยกลีบกุหลาบตามตัว มือหนาลูบไล้ข้างแก้มของจองกุกพร้อมกับเอ่ยเสียงพูดอันแผ่วเบากับคนหมดสติ
"บอกแล้วไง ว่าเราหนีพี่ไม่พ้นหรอก"
กลับไปอ่านต่อและคอมเม้น
https://my.dek-d.com/raya123/writer/viewlongc.php?id=1682239&chapter=4
คิ้วหนากระตุกขึ้น ก่อนจะยกยิ้มมุมปากขึ้นเมื่อนึกอะไรบางอย่างที่เขาตั้งใจจะทำ ร่างสูงผละออกจากร่างบางก่อนจะเดินไปหยิบกล้องวีดีโอขนาดเล็กที่สามารถ'แอบถ่าย'ได้อย่างสบายๆ เขาตั้งกล้องวีดีโอไว้ณ.จุดที่เหมาะสม แล้วจึงเดินกลับมาหาคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง มือหนาถอดเสื้อสูทออก และไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเอง จนเผยให้เห็นหมัดกล้ามที่ได้มาจากการออกกำลังกายมาอย่างดี
"จองกุก....."
"......"
"หึ!" เมื่อเห็นว่าอีกคนดูไม่มีท่าทีว่าจะตื่น แทฮยองยกยิ้มร้ายที่จองกุกไม่ได้เห็นมัน ไม่รอช้าให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ มือหนาถอดกางเกงและชั้นในของร่างบางออก ก่อนจะกลับมาถอดของตัวเองออกจนหมด
ทั้งคู่อยู่ในร่างที่เปลือเปล่า ร่างสูงขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง พร้อมกับก้มลงไปซุกไซร้และทำรอยที่ซอกคอขาวของคนใต้ร่าง มือทั้งสองข้างก็ไม่หยุดนิ่ง เม็ดทับทิมสีชมพูเต็งตึงถูกบดขยี้โดยนิ้วเรียวซุกซน
"อ่ะ อ๊าาาา" จองกุกครางออกมาอย่างเสียวซ่าน คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อรู้สึกได้ถึงความผิดปกติที่กำลังเกิดขึ้นกับร่างกายของตัวเอง
"อ๊าา...ฮะ อึก...อื้ออ" แก่นกายกลางลำตัวถูกครอบครองด้วยมือหนาของร่างสูง แทฮยองรูดขึ้นลงพรางมองใบหน้าที่หายใจเข้าออกอย่างเหนื่อยอ่อน ริมฝีปากกระตุกยิ้มขึ้นก่อนจะเพิ่มจังหวะการรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว จนคนใต้ร่างต้องอ้าปากร้องเสียงครางและปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปื้อนเต็มมือหนาของร่างสูง
"อ๊าาา..อ๋ะๆๆ......อื้อออ" ดวงตากลมโตค่อยๆลืมขึ้นพร้อมกับปรับโฟกัสภาพตรงหน้าให้ชัดขึ้น กายบางสะดุ้งเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมสอดแทรกเข้าในร่างกาย
"ฮ..ฮึก เจ็บ อื้ออออ"
"อย่าเกร็งสิคนดี" ร่างสูงค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของร่างบางสองนิ้ว ก่อนจะไล่จูบไปทั่วใบหน้าเมื่ออีกคนสะดุ้งเพราะความเจ็บจนตัวเกร็ง บังคับให้นิ้วทั้งสองเคลื่อนที่เข้าออกอย่างช้าๆเพื่อให้อีกคนได้ปรับตัว
"น...นาย!!!"จองกุกที่เมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วหรี่ตาลงเพื่อให้ภาพตรงหน้าชัดขึ้น ก็พบกลับแทฮยองที่กำลังเล่นกับร่างกายของตัวเองอยู่ มือทั้งสองข้างยกขึ้นไปดันหน้าอกเปลือยของร่างสูงให้ถอยออก แต่เพราะแรงตัณหาที่ก่อตัวขึ้นบวกกับฤิทธิ์ของน้ำเมา ทำให้อะไรๆก็ดูจะเข้าทางคิมแทฮยองเสียไปหมด ร่างกายของจองกุกเริ่มตอบสนองต่อสัมผัสของแทฮยอง แต่จิตใจกลับต่อต้าน เขาทำได้เพียงแค่นอนอ้าปากส่งเสียงครางต่อสัมผัสและความรู้สึกเสียงซ่านที่ถูกมอบให้อย่างห้ามไม่ได้
"อื้อออ ฮึก..อ่ะ...ย..หยุด"
"ตอบสนองดีขนาดนี้ แน่ใจหรอว่าอยากให้หยุดจริงๆ"
"อ๊ะ! อื้อออออ" นิ้วที่สามถูกส่งเข้ามาอีกนิ้ว แทฮยองนิ้วของมืออีกข้างเข้าเล่นในโพรงปากของจองกุก พรางเหลือบมองไปยังกล้องอัดวีดีโอขนาดจิ๋วที่ซ่อนอยู่ข้างแจกันดอกไม้ ก่อนจะเบี่ยงเบนความสนใจมาที่คนใต้ร่างอีกครั้ง ยามที่อีกคนใช้ลิ้นโลมเลียนิ้วมือของเขานั้นมันช่างดูยั่วยวนเสียจริง
ความคับแน่นที่อวัยวะช่วงกลางลำตัว ทำให้ผู้เป็นเจ้าของร่างกายอยากจะปลดปล่อยเดี๋ยวนี้ แทฮยองดึงนิ้วทั้งสามของตัวเองออกมาจนอีกคนสะดุ้งเพราะความวูบโหวง ก่อนจะจ่อแก่นกายที่ขยายตัวขึ้นตรงช่องทางรักของร่างบาง แล้วจึงค่อยๆสอดแทรกแก่นกายเข้าไปอย่างเชื่องช้าเพื่อไม่ให้คนใต้ร่างเจ็บเกินไป
"อ๊าาาาา!!! ฮึก!...อ๊ะเจ็บ" จองกุกกรีดร้องออกมาเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมที่ใหญ่กว่านิ้วเข้ามาอยู่ในร่างกาย ไม่ใช่ว่าไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่เพราะไม่ได้มีอะไรกับใครมานานนับหลายปีตั้งแต่ตัดขาดกับผู้ชายที่ชื่อคิมแทฮยอง พอต้องมาร่วมรักอีกครั้งจึงทำให้รู้สึกเจ็บเหมือนครั้งแรก
"อ่าาาจองกุก คนดีของพี่" แทฮยองขยับกายเข้าออกตามจังหวะ พร้อมกับโน้มตัวลงไปสร้างรอยรักที่หน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงของร่างบาง
"อ่ะๆๆๆ อึกฮึก!......อ๊าาา" เสียงครางดังแข่งกับเสียงเตียง จองกุกครางตามจังหวะการเข้าออกที่ร่างสูงเป็นคนควบคุม แทฮยองเริ่มขยับแก่นกายเข้าออกให้ถี่มากยิ่งขึ้น ซึ่งส่งผลให้ร่างบางสะดุ้งจนตัวโยนและหอบหายใจหนักกว่าเดิม
"อึกฮือออ อ่ะ..เจ็บ อื้ออออ!" จองกุกปลดปล่อยความอัดอั้นออกมาจนเปรอะเปื้อนหน้าท้องแกร่งของร่างสูง แทฮยองที่เห็นอีกคนปลดปล่อยออกมาแล้ว ก็รีบกระแทกแก่นกายของตัวเองเข้าออกกับช่องทางรักของร่างบางอย่างรวดเร็วก่อนจะปล่อยความต้องการเข้าสู่ช่องทางรักจนล้นออกมาเปื้อนตามเตียง
ทั้งสองคนหอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อย จองกุกหลับตาลงและเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง เหลือเพียงแค่แทฮยองที่มองคนใต้ร่างอย่างหลงใหล มือหนาเอื้อมลงไปเช็ดเหงื่อที่ไหลลงตามกอบหน้าของร่างบาง แล้วก้มตัวลงไปจุมพิตที่หน้าผากอย่างรักใคร่
ตาคมหันไปมองกล้องอัดวีดีโออีกครั้ง ใบหน้าคมคายแสยะยิ้มมุมปากให้กล้องก่อนจะหันมามองร่างเปลือยเปล่าของร่างบางที่เต็มไปด้วยร่องรอยกลีบกุหลาบตามตัว มือหนาลูบไล้ข้างแก้มของจองกุกพร้อมกับเอ่ยเสียงพูดอันแผ่วเบากับคนหมดสติ
"บอกแล้วไง ว่าเราหนีพี่ไม่พ้นหรอก"
กลับไปอ่านต่อและคอมเม้น
https://my.dek-d.com/raya123/writer/viewlongc.php?id=1682239&chapter=4
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)