วันอังคารที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2560

NC EX - BF [ VKook ] ตอนที่5

"ปล่อยนะไอบ้า!!!  อย่าทำแบบนี้นะ! ฮึก!"       จองกุกดิ้นจนสุดแรงในอ้อมแขนของแทฮยองโดยที่ไม่กลัวเลยว่าตัวเองจะตก  เพราะสิ่งที่จองกุกกลัวที่สุดในตอนนี้ก็คือคิมแทฮยอง


ตุบ!!


รู้ตัวอีกทีก็ตอนถูกโยนลงบนเตียงที่ใช้นอนในทุกๆวัน  จองกุกรีบคลานถอยหลังหวังจะหนีแต่มือของแทฮยองไวพอที่จะคว้าข้อเท้าของร่างบางและลากให้นอนลงกับเตียง  ร่างสูงขึ้นคร่อมใช้เข่ากดทับไปที่ขาของคนใต้ร่างเพื่อกันไม่ให้หนีไปไหน  ก่อนจะถอดเสื้อเชิ้ตที่ใส่อยู่ออกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่เป็นสัดส่วน   จองกุกมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาสั่นกลัว  น้ำตาพากันไหลออกมาอย่างน่าสงสารแต่มันกลับทำให้คิมแทฮยองที่เห็นรู้สึกโกรธ


"ร้องไห้ทำไมจองกุก!  พี่ถามว่าร้องไห้ทำไม!!"


"ฮึกฮืออออ  ปล่อยฮืออออ"        ไม่ใช่ประโยคคำสั่งแต่เป็นประโยคขอร้องที่มาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่อาย  แทฮยองมองคนใต้ร่างด้วยแววตาเจ็บปวด


รังเกียจพี่มากขนาดนี้เลยหรอจองกุก.....


"!!!!"         ร่างบางสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อกางเกงขาสั้นของตัวเองถูกถอดออกจากร่างกายพร้อมกับชั้นใน   จองกุกรีบดึงชายเสื้อยืดที่สวมใส่มาปิดที่ส่วนกลางลำตัวของตัวเอง  แทฮยองที่เห็นแบบนั้นก็กระชากมือทั้งสองข้างของคนใต้ร่างขึ้นกดไว้เหนือหัวกับเตียงด้วยมือเดียว  มืออีกข้างเลิกเสื้อยืดของจองกุกขึ้นถึงคอ  ร่างกายขาวนวลปรากฏสู่สายตาของแทฮยอง  ร่างสูงก้มลงไปใช้ลิ้นโลมเลียเม็ดทับทิมสีชมพูเต่งตึง  กวาดลิ้นเลียไปรอบๆเป็นวงกลม  และทำแบบนี้กับอีกข้าง


จองกุกส่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่านออกมาเป็นระยะๆเพราะทนกลั้นไว้ไม่ไหว  ก่อนจะถูกริมฝีปากของอีกคนกดทับลงมาที่ปากของตัวเอง  จองกุกเม้มปากแน่นแต่ก็ต้องอ้าปากร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อแทฮยองบดขยี้เม็ดทับทิมด้วยนิ้วจนเจ็บ


"อื้อออออ!"        ลิ้นเล็กถูกลิ้นหนาร้อนรุกราน  แทฮยองย้ายฝ่ามือจากเม็ดทับทิมขึ้นมาจับที่ใบหน้าของคนใต้ร่างเมื่อจองกุกพยายามหลีกหนีริมฝีปากของเขาโดยการหันหน้าหนี


"โอ๊ยยยยย!!!!!!"          แทฮยองร้องออกมาอย่างเจ็บแสบเมื่อถูกฟันคมของจองกุกกัดเข้าที่ลิ้นอย่างแรง จนลิ้มรสได้ถึงเลือดในปาก  ดวงตาฉายแวววาวโรจน์  ฟันคมขบกัดเข้าหากันจนดังกรอด  ท่าทีของแทฮยองทำให้จองกุกตัวสั่นราวกับลูกกระต่ายที่กำลังจะถูกเสือขยำ


พรึบ!


"อ่าาา"         อาภรณ์ชิ้นสุดท้ายถูกถอดออก  ร่างเปลือยเปล่าของจองกุกถูกพลิกให้นอนคว่ำ  ก่อนที่สะโพกจะถูกมือหนายกขึ้นให้อยู่ในท่าสี่ขา  แทฮยองปลดกางเกงพร้อมกับชั้นในออกจากตัว  ทำให้ตอนนี้ทั้งคู่ไม่มีอาภรณ์ปกปิดร่างกายแม้แต่ชิ้นเดียว


สวบ!!


"อ๊าาาาาา!!! เจ็บฮืออออเจ็บ"           แท่งเนื้อร้อนถูกสอดเข้ามาในช่องทางรักอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว  จองกุกกรีดร้องออกมาราวกับร่างกายกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ  ใบหน้าทรุดลงกับหมอนปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างทรมาน


"ฮึกฮือออเจ็บ...อ๊าาาฮ่ะ อื้ออ!ฮึก!"      


แทฮยองเริ่มขยับสะโพกเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ  เขาไม่ได้สนใจอีกคนที่กำลังร้องไห้อย่างเจ็บปวด  เขาโกรธ  โกรธที่จองกุกทำเหมือนรังเกียจเขาไหนจะกัดลิ้นเขาจนได้เลือดอีก


"ฮ่ะ..ฮ่ะ..อ๊าาาาอ่ะๆๆ"           แทฮยองโน้มตัวลงชิดกับแผ่นหลังของจองกุก  ริมฝีปากกดจูบทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้ทั่วแผ่นหลังขาวเนียน  ก่อนจะเคลื่อนริมฝีปากขึ้นมาขบกัดที่ซอกคอขาวที่ยังมีรอยเก่าที่เขาเคยทำเอาไว้  ลิ้นร้อนโลมเลียรอยรักที่เริ่มจางลง  ฟันคมขับกัดที่รอยเดิมจนมันช้ำ  มือหนาบีบเค้นที่ก้นนุ่มและสะโพกของร่างบางจนเกิดรอยมือ


พับ!  พับ!  พับ!


การกระทบกันระหว่างบั้นท้ายของจองกุกกับหน้าขาของอีกคนจนเกิดเสียงน่าอาย  เหงื่อกาฬซึมออกมาตามร่างกายถึงแม้จะเปิดเครื่องปรับอากาศไว้เย็นแค่ไหนก็ไม่อาจช่วยให้ความร้อนในกายของคนทั้งคู่ลดลงแม้แต่นิดเดียว


"อ่าาาาฮ่าาา  ฮึก! เจ็บฮึก!แท..ฮ.ยอง  อ๊าาา"         เมื่อได้ยินชื่อของตัวเองออกมาจากปากของจองกุก  มือหนาก็จัดกานพลิกเปลี่ยนท่าให้อีกคนนอนหงายอยู่ใต้ร่างของตัวเองทันที


"จอง..อึก.กุก"          ภาพที่เขาเห็นคือใบหน้าของจองกุกนั้นเต็มไปด้วยคราบน้ำตาที่เหือดแห้ง  ใบหน้าน่ารักในสายตาของแทฮยองกำลังส่ายหน้าไปมาพร้อมกับน้ำตา  คนตัวสูงโน้มใบหน้าลงมาใช้ลิ้นเลียคราบน้ำตาของอีกคนพรางกดจูบลงไปที่เปลือกตา


กายบางสั่นไหวไปตามแรงขยับของแทฮยอง  ก่อนที่จุดสูงสุดจะมาถึง  จองกุกปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเปอะเปรื้อนหน้าท้องของแทฮยอง  เช่นเดียวกับแทฮยองที่ปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองเข้าสู่ช่องทางรักสีหวาน  จนมีบางส่วนที่ไหลออกมาเลอะผ้าปูที่นอน


แทฮยองถอนกายออกมา  ดวงตาคมมองไปที่ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง  พรันฝ่ามือจะเอื้อมไปเช็ดน้ำตาให้  จองกุกก็พลิกร่างของตัวเองหนีไปทางนอกหน้าต่างทันที  ทำให้ฝ่ามือชะงักค้างอยู่กับอากาศ




กลับไปอ่านต่อ   https://my.dek-d.com/raya123/writer/viewlongc.php?id=1682239&chapter=6

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น