"งั้นก็เชิญเธอรังแกให้เต็มที่เลยลูกรัก"
จบคำเชิญชวนกายหนาถูกพลักล้มลงนอนกับเตียง ตามมาด้วยร่างบางที่ขึ้นคร่อม แทฮยองนอนนิ่งๆปล่อยให้อีกคนทำตามใจตัวเอง เผยรอยยิ้มลับๆที่จอนจองกุกไม่มีทางเห็น
จมูกโด่งไล่สูดดมกายหอมของร่างหนา เลื่อนมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อคนใต้ร่างมือเดียว แหวกเนื้อผ้าออกพร้อมนาบฝ่ามือลงสัมผัสลอนแข็งแรงที่เรียงตัวสวยงามบนหน้าท้อง ไล่ขึ้นวนลูบที่หน้าอกแกร่งแล้วเคลื่อนริมฝีปากลงมาทำรอยแดงเป็นจุดๆตามตัว
"อ่าา.." ส่งเสียงครางพึงพอใจ มือใหญ่ยกลูบศีรษะมนก่อนจะถูกจับข้อมือให้กดลงข้างเตียง
จะรุกให้ได้จริงๆสินะ
"อยู่เฉยๆน่ะ"
"ดูเธอชอบใจจัง"
จองกุกไม่ตอบ เจ้าตัวให้ความสนใจไปที่เม็ดที่ประทับอยู่บนยอดอกทั้งสอง ก่อนจะก้มลงงับแล้วใช้ลิ้นร้อนไล่วนเป็นวงกลมจนเปียกชื้น อีกข้างก็ใช้นิ้วบดขยี้จนเริ่มรู้สึกแสบ
"มาทำให้มันเสร็จเร็วๆเถอะ ก่อนพ่อเธอจะตื่น" แทฮยองเสนอ พร้อมกางเกงนอนที่ถูกดึงร่นลงมาจากเรียวขาพร้อมกางเกงใน เผยส่วนกลางลำตัวที่ชี้โด่และเริ่มขยายตัวขึ้นเพราะอารมณ์ดิบในกายถูกปลุก
ดวงตากลมสุกใสมองอย่างตื่นเต้นชอบใจ ยกขาของแม่เลี้ยงขึ้นตั้งชันแล้วก้มลงที่หว่างขาใช้มือจับที่ความเป็นชาย
ลิ้นร้อนแตะลงบนส่วนหัว พร้อมทั้งมือที่รูดขึ้นลงตามจังหวะ ก่อนแท่งเนื้ออุ่นจะสัมผัสได้ถึงความคับเเน่นและเปียกชื้นจากโพรงปากเล็กที่กำลังครอบครองมันในปากอย่างทุรักทุเรเพราะขนาดที่ใหญ่เกินกว่าจะรับไหวทั้งหมด
"อ่าาา อย่างงั้นเเหละเด็กดี" แทฮยองส่งมือไปลูบศีรษะมนที่เคลื่อนขึ้นลงตามจังหวะการใช้ปากให้เขา ก่อนจะเผยรอยยิ้มร้ายแล้วกดศรีษะมนให้เคลื่อนลงต่ำกว่าเดิม
"อุน!(คุณ)" ร่างบางพยายามใช้สองมือดันพื้นเตียงเพื่อดึงใบหน้าตัวเองออก แต่แรงมันน้อยกว่าคนที่กำลังควบคุม ที่เล่นจับหัวเขาขึ้นลงตามความต้องการของตัวเอง
"ลึกๆหน่อยสิ แค่นี้มันยังไม่ถึงใจฉันหรอกนะ" ใบหน้าหวานขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ สิ่งที่เขาไม่ชอบคือการพูเชิงดูถกว่าในสิ่งที่ทำมันไม่ได้เก่งอะไรนักหนา
เรื่องอย่างว่าก็เช่นกัน!
"อ่า..อย่างนั้นเเหละเด็กดี" ศีรษะมนเคลื่อนขึ้นลงตามความต้องการของตัวเองโดยที่ไม่มีมือหนาของแม่เลี้ยงคอยคุมเกมส์
เมื่อจุดสูงสุดของห่วงอารมณ์ใคร่มาถึง แก่นกายร้อนปล่อยของเหลวสีขุ่นโดยไม่มีสัญญาณเตือนก่อน ในปากของร่างบางเต็มไปด้วยน้ำรักมากมายจนเกือบสำลัก ตามกลมได้แต่มองคาดโทษร่างของแม่เลี้ยงที่นอนอ้าขามองมาที่เขาพร้อมริยยิ้ม
เหอะ! ยิ้มไปเถอะโดนสักทีแล้วจะจุกจนยิ้มไม่ออก
"เธอจะรุกจริงๆหรอ" แทฮยองลอบถามอีกครั้งเพื่อสร้างความแน่ใจให้แก่ลูกเลี้ยง และผลตอบกลับก็คือการพยักหน้าพร้อมด้วยใบหน้าจริงจัง
อ่า...เธอหลงกลเข้าเต็มๆเลยลูกรัก
"หมดเวลาคุยกันแล้วแม่เลี้ยง"
"......"
"มาเริ่มเรื่องของเรากันเลยดีกว่า"
กายบางจัดการขึ้นคร่อม มอบจูบแสนเร้าร้อนให้แก่คนใต้ร่าง ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าด้านในโพรงปากเกี่ยวกวัดกับลิ้นร้อนหนา ป้อนจูบให้อย่างเมามันส์เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้พุ่งสูงขึ้นอีกสำหรับการรักในค่ำคืนนี้
แทฮยองไม่ปล่อยให้พลาดโอกาส ยามที่อีกคนเคลิ้มในรสชาติของบทจูบกายหนาจัดการดันตัวเองขึ้นแล้วย้ายอีกคนให้นอนหงายอยู่ใต้ร่างของเขา
จองกุกตกใจกับการกระทำที่ฉับพลันโดยที่ตัวเองไม่ได้ตั้งตัว ปากอิ่มกำลังเอ่ยต่อว่าแต่ความรู้สึกเจ็บแปลบที่ช่องทางด้านหลังเรียกความสนใจไปหมด รู้ตัวอีกที่แก่นกายของอีกคนก็เข้ามาอยู่ในตัวเขาโดยที่เจ้าของของมันกำลังยิ้มหน้าระรื่นราวกับทุกอย่างเป็นไปตามต้องการ
นี่มันหมายความยังไงกัน!
"อ๊ะ! เจ็บนะ!! ทำอะไรน่ะไหนบอกว่า..."
"จุ๊ๆๆ อย่าเสียงดังไปพ่อเธอตื่นขึ้นมาเราจะซวยกันหมดนะ"
"อ๊าา!..อึก.ไอ้.." มุมปากยกยิ้มเมื่อเริ่มขยับกายกลางลำตัว มันคงเจ็บหน่อยเพราะก่อนใส่เขาไม่ได้เบิกทาง แต่เพื่อให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามแผนเขาต้องรีบจัดการ
ก่อนที่เด็กคนนี้มันจะได้ใจเกินไป
"โก..หก.อ๊ะๆ.ๆ"
"อ่า...เธอบอกจะรับให้ฉันนี่น่า"
"อ๊าาา" ร่างบางถูกย้ายขึ้นมานั่งทับสะโพกของกายหนา ในขณะที่คนคุมเกมส์ตัวจริงนอนหนุนแขนตัวเองรอให้อีกคนขยับตามที่ต้องการ แต่ดูเหมือนลูกรักของเขาจะยังงงนะ
"น..นี่มันขี้โกงนิ ไหนคุณบอกจะเป็นรับให้ผม"
"แล้วนี่ฉันไม่ได้รับให้เธออยู่หรอ"
"รับบ้าอะไรของคุณ!"
"รับแรงที่เธอขย่มบนตัวฉันไง"
"ไอ้ขี้โกง!! มึง..อ๊ะ!" ก่อนที่คำหยาบจะถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากเรียวสวย ในเมื่อคนด้านบนไม่ยอมขยับเขาจึงเป็นคนทำเอง
สะโพกหนายกขึ้นกระแทกช่องทางด้านหลังที่มีความเป็นชายของเขาสอดใส่อยู่ หน้าท้องแกร่งเต็มไปด้วยรอยหยิกรอยข่วนปะปนไปกับรอยมือของเด็กขี้โมโหที่ตีลงมาไม่หยั่งแรงเพราะถูกเขาหลอก
"ไอ้นรกเอ๊ย!อ่ะ!.. ก..กูไม่ทำแล้ว! ปล่อย!!"
"ไหนคนเก่ง เมื่อกี๊ทำอะไรกับฉันไว้บ้างนะ" ริมฝีปากหนาเอ่ยถามก่อนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของแทฮยองจะถูกจดจำไปอีกหลายคืน และสอนให้จอนจองกุกรู้ว่าอย่าได้ไว้ใจคนอย่างคิมแทฮยองอีก!
"อ๊าา..อ่ะๆๆ..ๆ..อ๊ะ"
กลับไปเม้นที่หน้าเดิม https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1839019&chapter=4
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น